شايد تصور كنيد فشار خون بالا يا داروهايي كه مصرف ميكنيد علت اختلال نعوظ تان هستند، اما اينها فقط دو عامل معمول در اين مسئله به شمار ميروند.
نعوظ يك مرد بستگي به فاكتورهاي مهمي از سلامت عمومي او دارد: جريان خون او، قدرت قلبش، سطح هورمونهايش، عملكرد عصبياش و حتي عملكرد مغزش، همهي اينها ميتوانند موجب اختلال نعوظ شوند.
طبق آمار انجمن اورولوژي آمريكا، يك دهم مردان، دورهاي در زندگي خود دچار اختلال نعوظ ميشوند و اين احتمال با افزايش سن (تقريبا ۱۰ درصد به ازاي هر دهه افزايش سن) بالاتر هم ميرود. اختلال نعوظ در علم پزشكي اين گونه تعريف ميشود: عدم توانايي مكرر يا هميشگي براي رسيدن به نعوظ كافي يا حفظ آن جهت لذت جنسي.
گهگاه دچار مشكل در نعوظ شدن لزوما دليلي براي نگراني ندارد. برخي از علتهاي موقتي اختلال نعوظ ميتواند شامل مصرف زياد الكل، استرس، خستگي و يا حتي يك جر و بحث با همسر باشد. اما اگر اين مسئله، بيش از ۵۰ درصد اوقات در روابط جنسي مشكل ايجاد نمايد، پس يك علت فيزيكي يا رواني وجود دارد كه بايد بررسي و درمان شود. اختلال نعوظ يك بيماري نيست، بلكه يك علامت است كه بايد دليل اصلي آن را پيدا كرد.
پيدا كردن علت اختلال نعوظ حتي براي پزشكان هم كار سختي است، چون دلايل بالقوهي زيادي ميتواند وجود داشته باشد. در ادامه به شايعترين علل اختلال نعوظ اشاره ميكنيم.
مصرف الكل و مواد روانگردان
هرچند الكل و ساير مواد روانگردان در ابتدا ميتوانند ميل جنسي را افزايش بدهند، اما معمولا در صورت زياده روي كردن، آن را سركوب ميكنند. اگر مشكلتان بعد از رفع خماري و كسالت برطرف شد پس جاي نگراني وجود ندارد. اما خوب است بدانيد بخش زيادي از اعتماد بنفس يك مرد به عملكرد جنسياش وابسته است، بنابراين تلاش براي رفع اختلال نعوظ ميتواند اعتماد بنفس او را ضعيف كرده و منجر به اضطراب بشود.
اضطراب عملكرد
نگراني يك مرد بابت اينكه شايد نتواند به اندازهي كافي نعوظ داشته باشد در واقع باعث ميشود اين اتفاق مكررا روي بدهد. زيرا هر نوع اضطرابي ميتواند موجب ترشح آدرنالين بشود كه در نتيجه جريان خون از اندامهايي كه از لحاظ حياتي اهميت كمتري دارند (مانند بيضهها) دور خواهد شد. خون زياد و اكسيژن دار، اساس نعوظ است، و بدون آن هيچ اتفاقي نخواهد افتاد. اضطراب عملكرد ميتواند ناشي از نگراني در مورد انزال زودرس هم باشد. اضطراب مشكلي است كه نقش همسر در رفع آن بسيار پُررنگ ميباشد.
مشكلات عاطفي در رابطه
عدم توانايي در برقراري صميميت در رابطه اغلب باعث ميشود مرد نتواند از لحاظ فيزيكي نيز ارتباط خوبي با طرف مقابل برقرار نمايد. اگر يك زوج نتوانند به صميميت ايده آلي در رابطهي خود برسند بايد از مشاور كمك بگيرند. ضمنا يكنواختي زندگي جنسي نيز ميتواند مردها را از نظر جنسي ضعيف كند. يادتان نرود كه مهمترين ارگان جنسي هم براي زنان و هم براي مردان، مغز است. كمي خلاق باشيد و دست به تجربيات جديد بزنيد!
كمبود انرژي
استرس و خستگي دو عامل متداول اختلال نعوظ هستند كه خيلي از آقايان با آن مواجهند. استرس مزمن موجب ترشح آدرنالين ميشود كه خنثي كنندهي نعوظ است. كمبود خواب نيز ميتواند ميزان هورمون جنسي مردانه يعني تستوسترون را كاهش بدهد. تقريبا ۷۰ درصد از مرداني كه دچار آپنه خواب هستند، اختلال نعوظ نيز دارند.
مصرف دارو
علت ديگر اختلال نعوظ كه اغلب ناديده گرفته ميشود، داروهايي است كه آقايان مصرف ميكنند. اختلال نعوظ از عوارض جانبي برخي از داروهاي تجويزي و بدون نسخه ميباشد كه شامل داروهاي مدر، داروهاي فشار خون، آنتي هيستامينها، ضد افسردگيها، داروهاي ضد آريتمي و حتي داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي مانند ادويل و آسپرين ميشود.
افسردگي
بيعلاقگي، خستگي و ناتواني، كمبود اعتماد بنفس و …، همگي ميتوانند ميل جنسي را مهار كنند. اما اين را نيز فراموش نكنيد كه داروهاي رايج ضد افسردگي نيز ميتوانند اختلال نعوظ را تشديد كنند. پس بهتر است در صورتي كه دچار افسردگي هستيد و ميدانيد علت اختلال نعوظ تان نيز همين است از ساير شيوههاي درماني مانند گفتگو درماني استفاده كنيد.
پايين بودن تستوسترون
اين هورمون، پشتيبان ميل جنسي مردانه است. هر چند ميزان تستوسترون در ميانسالي اوج ميگيرد و سپس تدريجا افت ميكند، اما به نظر ميرسد پايين بودن تستوسترون، علت مستقيم اختلال نعوظ نيست. ضمنا پزشكان توصيه ميكنند مكمل تستوسترون مصرف نكنيد، زيرا عوارض ناخوشايندي در بلند مدت دارند.
بيماري عروقي
نعوظ بستگي به ميزان جريان خون در اندام تناسلي دارد و به همين دليل هر گونه مشكل يا اختلالي در سيستم گردش خون، تاثير منفي بر نعوظ خواهد گذاشت. مشكل گردش خون ممكن است ناشي از فشار خون و كلسترول بالا باشد. محققان ميگويند نعوظ ضعيف، اغلب اولين علامت بيماري قلبي است كه بايد حتما آن را به پزشك اطلاع داد. جالب است بدانيد هر آنچه كه براي قلب مفيد است براي نعوظ نيز خوب است: رژيم غذايي سالم، حفظ سطح نرمالي از كلسترول، سيگار نكشيدن، ورزش منظم و كنترل وزن.
ديابت نوع دوم
اختلال نعوظ يكي از شايعترين عوارض ديابت در مردان است كه در مردان بالاي ۵۰ سال، احتمال آن دو برابر نيز ميشود. ديابت به مرور زمان به عصبها و رگهاي خوني كه قدرت نعوظ در دست آنهاست آسيب ميزند. اختلال نعوظ ميتواند زمينهاي براي تشخيص ديابت نيز باشد (درست مانند بيماري قلبي). در مورد افرادي كه دچار ديابت هستند، داروهاي خوراكي اختلال نعوظ مانند وياگرا يا لويترا ميتوانند به افزايش جريان خون در بيضهها كمك كنند.
چاقي
اضافه وزن داشتن و چاق بودن، ريسك فاكتوري غير وابسته براي اختلال نعوظ به شمار ميرود. طبق اعلام موسسه ملي سلامت، شاخص توده بدني ۲۵ يا بالاتر ميتواند تعادل هورموني مردان را بهم بزند، عملكرد سلولي را مختل كند و مقاومت به انسولين ايجاد نمايد كه در كنار عدم تحرك بدني و مشكلات روحي و رواني، منجر به اختلال نعوظ ميشوند.